De rentmeesters van onze natuurgebieden.....

Auteur: Kees de Lange

In de gemeente Waterland is het al maanden onrustig. Ons Hemmeland, onze directe leefomgeving, onze tuin van Monnickendam, onze regionale groene long, wordt ernstig bedreigd. Dat vindt het merendeel van de Waterlandse bevolking zorgwekkend. Bij duizenden hebben zij hun steun gegeven aan acties die erop gericht zijn om ons Hemmeland te redden, om ons Hemmeland in de huidige staat te behouden. Het is op zich al erg genoeg dat zo'n strijd noodzakelijk is. In een overvol land als Nederland, in de uiterst druk bevolkte randstad onder de rook van Amsterdam, zijn rustgebieden waar de bewoners in vrijheid van de natuur, van schitterende vergezichten over ons unieke Noord-Hollandse landschap, en ook met name van rust kunnen genieten gewoon essentieel. Hoewel dit een open deur lijkt, blijken het juist de overheidsorganen te zijn, organisaties die er toch in de eerste plaats voor zijn om de belangen van de bevolking te dienen, die de aanslag op onze groengebieden hebben voorbereid. Diegenen die geacht mogen worden de hoeders van onze natuur te zijn, ontpoppen zich als de slopersbrigade die de opinie van de bevolking negeert en zijn eigen hersenschimmen najaagt.

Om wie gaat het? Allereerst natuurlijk Landschap Waterland (LW), een geldverslindende organisatie onder andere ontworpen om de burger buiten de besluitvormingsprocessen te houden. Deze overbodige bestuurslaag probeert met ficties als financiële tekorten en de nieuwe recreant een overdadig ambtenarenapparaat op kosten van de Waterlandse burger op peil te houden. De vermeende tekorten bestaan niet, heeft de initiatiefgroep 'Red het Hemmeland' op basis van de eigen cijfers van LW aangetoond. Tenslotte kon LW na langdurig trekken en duwen niet anders dan deze conclusie onderschrijven. Het enige alternatief zou zijn geweest het bestaan van hun eigen cijfers te ontkennen. En als de nieuwe recreant al bestaat, dan woont hij zeker niet in Waterland, gezien de 4320 burgers die zich tegen de sloopplannen verzetten.

Misschien tegen wil en dank zijn B&W van de gemeente Waterland partners in het kwaad geworden. Onze bestuurders zijn niet in staat een eigen visie te ontwikkelen en zijn niet bij machte om de vergaande financiële consequenties van hapsnap plannenmakerij te overzien. Zij herhalen alleen kritiekloos de mantra van de noodzaak van kostendekkende exploitatie van groengebieden.

Waarom is een totaalvisie nodig? Het is zo langzamerhand aan iedereen duidelijk dat een stuk buitendijks land als het Hemmeland een unieke biologische, recreatieve, en landschappelijke waarde en functie bezit die uiterst kwetsbaar is. Als je al iets aan deze functies zou willen veranderen, en duizenden Waterlanders zien daar absoluut de noodzaak niet van in, dan draag je als bestuurders een grote verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid impliceert het opstellen van een visie die tegelijkertijd aan alle elementen die de waarde van het Hemmeland bepalen recht doet.

Wat nu doen onze B&W? De houding van B&W is het beste te vergelijken met die van een kind dat aan het handje van moeder LW met zijn of haar winkelwagentje een uurtje door de supermarkt mag rijden om het te vullen met aantrekkelijke hapjes en snoepjes. Een camping, daar hebben we vandaag geen trek in. Trekkershutten daarentegen kunnen wel op het menu. En een hotel van 66 kamers lijkt ook wel wat, al mag het onder druk misschien een onsje minder zijn. Een grotere jachthaven is natuurlijk altijd goed, dat doet immers iedereen tegenwoordig. Wellicht is het B&W ontgaan, maar de burger die zijn supermarkt kent, weet dat je aan de uitgang bij de kassa moet afrekenen, met je eigen geld wel te verstaan. Anders moet je de artikelen laten staan. Of is dit anders als je je voorkeuren (ideetjes?) met het geld van anderen, de burgers in dit geval, denkt te bekostigen?

Van bestuurders van een gemeente mag je verwachten dat ze besturen, niet meer en niets minder. Het enorme vertrouwen dat de huidige B&W bezitten in projectontwikkelaars van allerlei signatuur, moet vooral gezien worden als een uitdrukking van het eigen onvermogen om eerst nauwkeurig de lijnen (inclusief de financiële) uit te zetten, en pas daarna in onderhandeling te treden met eventuele uitvoerders. Beste B&W, het belang van projectontwikkelaars staat helaas vaak haaks op dat van de burgers. Als zijn project ontwikkeld is, trekt de ontwikkelaar zich terug in zijn finca in Spanje. De burger zit met de kosten en de brokken. Nog jarenlang.

Nu dan naar de plannen van B&W met ons Hemmeland. Er mag dan geen visie zijn, een standpunt is er wel. Dit standpunt kan helaas het beste omschreven worden als de drabbige tuttifrutti die je krijgt als je je snelkookpan alvast vult met ingrediënten nog voordat je weet wat je koken wilt. Een hotel van 66 kamers? Het bouwvolume zal niet anders zijn dan dat van het roestende stalen monster van weleer. En juist dit volume is een van de heetste hangijzers, gezien de uitspraak van de provinciale welstandscommissie. Menen B&W nu oprecht dat de recreërende burger maar met zijn blote voeten in de Gouwzee en zijn rug tegen de muur van Hotel Wegermee moet gaan zitten? Hoe duidelijk kunnen de burgers zijn in hun afwijzing van dit soort onzin? De jachthaven dan? Gaan we echt miljoenen aan de jachthaven uitgeven, en een allegaartje aan activiteiten op het Hemmeland positioneren in de veronderstelling dat dit commercieel interessant is? Geen winterberging, of misschien toch weer wel? Visie, dames en heren leden van het College van B&W, geen ononderbouwde hersenschimmen, is wat de burger van u verwacht.

Samenvattend, de plannen van B&W en LW vertonen een bedenkelijk niveau en een algemeen gebrek aan samenhang. Wij kunnen voor dit soort amateurisme geen enkele waardering opbrengen. B&W en LW als rentmeesters van ons kostbare groen? Het rooit er niet op.