NB Om de laadtijd van deze pagina te bekorten zijn de foto's klein weergegeven. Als u de muis op een foto plaatst wordt de foto vergroot weergegeven. Zodra u de muis buiten de contouren van de foto beweegt, keert u terug naar de wandeling.
Het Hemmeland… toch maar eens kijken.
Een wandeling met Max.
Wonende in de binnenstad van Amsterdam, loopt mijn enige link met Monnickendam via mijn schoonouders. Mijn vriendin en ik gaan daar dan ook met enige regelmaat op bezoek en als dan ook nog de neefjes en nichtjes er zijn, wordt mij steevast gevraagd om mee te gaan naar 'het Hemmeland'. Nu heb ik het niet zo op kinderspeeltuinen en drassige, afgetrapte voetbalveldjes, en ik heb al 11 jaar volgehouden dat ik dus niet meeging naar dat Hemmeland. De werkelijkheid is dat ik het gebied helemaal niet kende. Via vrienden van mijn schoonfamilie kwam ik erachter dat er onder andere een te groot hotel, met de naam het Mirror Hotel, gebouwd zou gaan worden op een stukje natuurgebied wat het Hemmeland genoemd werd. Natuurgebieden, dat is typisch wel iets voor mij. Met mijn fotocamera ben ik dan ook de afgelopen week toch maar eens naar dat Hemmeland gegaan, om met eigen ogen te zien waar al die ophef over is.
Kijkend vanaf de dijk naar het Hemmeland zag ik in het water van de Gouwzee een groen gebied, met bomen en rietkragen. Een prachtig groen stekje aan het water met aan de linkerzijde grote groepen bomen. Precies op die plaats zou dan het hotel gebouwd moeten worden. Een indrukwekkend hotel, zo heb ik kunnen zien op de website van redhethemmeland. De architect heeft echt z'n best gedaan om een modernistisch en futuristisch uitziend hotel te ontwerpen. Toen ik daar op de dijk stond, probeerde ik mij voor te stellen hoe dat hotel tussen die bomen zou staan. Het hotel paste daar gewoon niet en leek mij eerder ontworpen te zijn voor aan de rand van één of andere snelweg of op een plek bij de Amsterdamse haven. Dat hotel is zo groot dat het niet tussen die bomen past, dus dat hield in dat die bomen daar dan gewoon weg moeten. Maar die bomen zijn niet het enige wat weg zou moeten. Zoals ik van de website begreep, zou ongeveer 70 procent van het Hemmeland opgespit en gladgestreken moeten worden, voor parkeergelegenheid, campings, uitbreiding van de jachthaven, en een heuse jetskibaan.
Toch maar eens verder kijken hoe het op het Hemmeland is. Ik verbaasde mij er een beetje over hoe rustig het was. Geen spelende en schreeuwende kinderen op afgetrapte voetbalveldjes. Geen modderpoelen die ik jarenlang als beeld voor ogen heb gehad, als ik het woord Hemmeland hoorde. Het leek een beetje op een kleine en ruwere versie van het Amsterdamse Bos. Ook een stuk rustiger dan het Amsterdamse bos, met struiken, bosschages, grasvelden en rietkragen met daarachter het water om mij heen.
Opeens geschreeuw en gekrijs en de stilte was weg. Ik keek in de richting waar het geluid vandaan kwam en zag een vogel overvliegen. Omdat ik tegen het licht in keek, zag ik alleen het silhouet van een valkje. Het was geen torenvalk dat was mij meteen duidelijk, maar wat moet dat dan wel voor soort valk zijn? Voor een slechtvalk was hij te klein. Toch maar eens op onderzoek uitgaan.
In de boomtoppen zag ik twee jongen zitten die schreeuwden als vader- of moedervalk in de buurt kwam om eten te brengen. Toch maar wat foto's nemen, mogelijk dat ik thuis kon ontdekken wat voor soort valkjes dit zijn. Opeens vloog één van de ouders door de bladeren van de bomen en ik zag een roestrode onderkant. Dat moeten haast wel boomvalken zijn. Vier boomvalken op het Hemmeland!! Ik had ze nog nooit eerder gezien, maar ik herkende ze van de plaatjes uit de vogelboekjes die ik regelmatig bestudeer. Wat ik ook wist, en wat ik toch voor de zekerheid nog maar even heb nagekeken, is dat deze vogels op de rode lijst van beschermde dieren staan. Er zijn naar schatting de laatste jaren slechts zo’n 1000 broedparen per jaar in Nederland.
Ik heb ook minder zeldzame dingen gezien op het Hemmeland, zoals een margriet met daarop een wesp ....
Onderweg weg naar het water van de Gouwzee, langs de kleine slootjes met bijna overal paarse en roze bloemen, waarvan ik de soortnaam niet weet ....
Tussen de struiken en onder de bomen, het leek wel een plaatje uit een sprookjesbos. Duizend en één kleine paddestoeltjes op een dode boomstronk ....
Bij het water aangekomen een fantastisch uitzicht naar de overkant, Marken. Aan de rand van het water overal die prachtig mooie paarse en roze bloemen die lijken op orchideeën. Rietkragen vol met vogelgeluiden en voor mij onbekende planten met grote peulen aan de waterkant ....
Een stukje verder een steigertje met uitzicht op Marken aan de overkant. Toch maar eens zitten en genieten van die rust om mij heen. Kabbelend water, zeilboten op honderden meters afstand en geen mens in de buurt. Ik had de tekening met de plannen bestudeerd en wist dat juist op deze plek een jetskibaan zou moeten komen. Een jetskibaan, waarom? Wat is er mis met deze plek, waarom moeten mensen vermaakt worden met zoiets als een jetskibaan? Kan een mens nou niet eens gewoon zitten en genieten van de natuur en rust zoals ik soms doe?
Die rust is weg als die jetskibaan er komt, alle planten en rietkragen met vogels aan de waterkant trouwens ook. Okee, Monnickendam krijgt er een jetskibaan bij, wie er ooit gebruik van zal gaan maken is mij een raadsel, maar weten we wel wat hiervoor ingeleverd gaat worden? We? Wat heb ik er eigenlijk mee te maken? Ik kom uit en ik woon in Amsterdam, wat maak ik me nu druk? Maar wees nou eerlijk: een jetskibaan in Monnickendam, dat is zelfs vanuit Amsterdams perspectief overdreven.
Prachtig mooie stukjes aan het water waar je heerlijk kunt zitten en genieten. Doe dat eens, het is heerlijk. Als die jetskibaan er is, kan dat niet meer ....
Een stukje verderop bomen aan het water. Ik ga eronder zitten en zie een prachtig mooi schip voorbijvaren naar de haven van Monnickendam. Ook dit is weer zo'n schitterend plekje waar iedereen uit Monnickendam en omstreken van kan genieten. Ik vraag mij op dat moment af hoeveel toeristen uit dat Mirror Hotel op deze plek zullen gaan zitten om net als ik te genieten van de rust en schoonheid.
Gravend in mijn gedachten had ik plotseling het kaartje met de plannen van B&W voor de geest. Deze plek zal ook op de schop gaan, voor een ander wereldwonder, een luxueuze jachthaven. Geen Monnickendammer en ook geen toerist kan dit dan nog meemaken ....
Vanaf dit kleine strandje zicht op de oude jachthaven van Monnickendam. Ook dit beeld zal, als de plannen doorgaan, verscholen gaan achter Bayliners en andere snelle, dure jachten ....
Bij het bruggetje gestaan met zicht op een veld met bomen en daar was hij weer, met snelheden waar de gemiddelde jetskiër jaloers op zou zijn, mijn boomvalk. Behendig vliegt hij tussen de struiken en bomen door, enkele meters boven het gras. Op jacht naar insecten zoals libellen.
Ik sta wat onhandig met mijn camera te spieden, maar als hij voorbijvliegt ben ik tientallen meters te laat met afdrukken. De boomvalk vliegt dan ongeveer 5 meter bij mij vandaan en zwenkt voor mij langs. Ik zie de roestrode onderkant dit keer overduidelijk en nu weet ik het zeker: het is een boomvalk,
volgend jaar slechts 999 broedparen in Nederland.